حجاب در ایران باستان
حجاب در ایران باستان

حجاب درایران باستان چگونه بود؟

حجاب و پوشیده بودن زن از دوران های باستان در نزد ایرانیان یک نوع ارزش اخلاقی بوده و به همین دلیل به تدریج به صورت سنت ملی و هنجار اجتماعی درآمده است.به گزارش مهر، یکی از نکات قابل توجه برای زنان در دوره های تاریخی ایران باستان، علاوه بر شکل و فرم لباس، مسئله حجاب است که زنان در دوران های گذشته چه پوششی داشته اند.بیشتر تاریخ نویسان به جنگ ها و کشورگشایی ها و روش زمامداری و جهانگشایی و طرز اداره کشورها می پرداخته اند و خیلی کم به مسائل اجتماعی جامعه و زندگی خانوادگی توجه داشته اند و اگر کسی بخواهد درباره داشتن یا نداشتن حجاب غور و بررسی کند، چندان به نتیجه مثبت، مستند و قابل اطمینان نمی رسد. با و جود این، با کنجکاوی در گزارش های تاریخی و مشاهده نقوش برجسته و تصویرها و کاوشهای باستان شناسی می توان اطلاعاتی نسبتا مطمئن به دست آورد.در این میان تاریخ نامه مستند و ملی ما یعنی شاهنامه که فردوسی آن را از روی منابع و گفته ها و نوشته های فرزانگان و موبدان و دهقانان با دقت و وسواس زیاد از نظر صحت و دقت به نظم آورده است، اطلاعاتی در این مورد به دست می دهد.با وجودی که شاهنامه هم بیشتر تاریخ پادشاهان و شرح جهانداری ها و جهانگشایی های آنان می باشد، ولی در عین حال فردوسی گوشه هایی از تاریخ اجتماعی ما را نشان می دهد و در این میان بارها نه تنها به"پوشیده رویان"در مورد زنان ایران و همسایگان حتی چین و روم اشاره شده، بلکه چندین بار به حجاب"چادر" نیز اشاراتی دارد و نشان می دهد که زنان ما از دوران های باستان دارای چادر بوده اند.در فرهنگ پهلوی به واژه چادر بر می خوریم به معنی "لباس و پوشش" که از واژه های پهلوی است و نشان می دهد که این واژه از ابتدای دوره ساسانیان و حتی قبل ازآن دوره مورد استعمال داشته، زیرا برای آن واژه ای به وجود آمده است و آن را به کار برده اند.از سروده های فردوسی در شاهنامه این نتیجه به دست می آید که از ابتدای تاریخ یعنی از دوران پادشاهی جمشید و فریدون، زنان ایران"پوشیده روی" بوده اند چنان که در گرفتار شدن دو خواهر جمشید به دست ضحاک می گوید؛دو پاکیزه از خانه جمشید/ برون آوریدند لرزان چو بیدکه جمشید را هر دو خواهر بدند/ سر بانوان را چو افسر بدندزپوشیده رویان یکی شهر ناز/ دگر ماهرویی به نام ارنوازبه ایوان ضحاک بردندشان/ بدان اژدها فش سپردندشانچادر نیز به عنوان حجاب زنان، از ابتدای تاریخ در جامعه ما وجود داشته است و وجود چادر در زبان پهلوی نیز این مطلب را تایید می کند. علاوه برآن در شاهنامه نیز به واژه چادر و کاربرد آن بر می خوریم از جمله در داستان به زندان افکندن بیژن توسط افراسیاب؛منیژه بیامد به یک چادرا/ برهنه دو پای و گشاده سرادر شاهنامه اشاراتی به "پوشیده رویان"کشورهای چین و روم که همسایگان آن زمان بوده و همیشه با ایران رابطه داشته اند نیز شده است و دراین مورد می توان به نامه نوشتن خاقان چین برای دادن دختر خود به انوشیروان اشاره کرد؛یکی راز فرزانگان برگزین/ که آید به نزدیک خاقان چینکه در پرده"پوشیده رویان"اوی/ زدیدارآن کس نپوشند رویهمچنین نامه انوشیروان و فرستادن مهران ستاد را برای دیدن و آوردن دختر خاقان؛شبستان خاقان نگه کن نکوی/ بدو نیک او را سراسر بجویپس پرده او بسی دختر است/ که با برز و بالا و با افسر استو در وصف دخترهای ترک که منظور همان چین است می خوانیم؛همه دخت ترکان پوشیده روی/ همه سرو قد و همه مشکبویبه طوری که در اوستا و کتاب های دیگر دینی ایرانیان باستان و مندرجات آنها و نیز اندرزنامه های دینی و اخلاقی گوناگونی که وجود داشته استنباط می شود رعایت حجاب در هیچ زمان تکلیف و دستور دینی نبوده که اجباری برای رعایت حفظ آن متصور شود و به نظر می رسد که جامعه ایرانی از دوران های باستان، حفظ حجاب و "پوشیده رویی"را یک نوع اخلاقی و سنتی می دانسته اند که رعایت آن به تدریج جزوسنن ملی و وظیفه اخلاقی جا افتاده و پایدار مانده است.

منبع : فرهنگیان نیوز


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+ نوشته شـــده در پنج شنبه 5 دی 1392ساعــت12:49 تــوسط مدیر وب سایت |
برچسب ها: حجاب در ایران باستان،